Salvador vervolg donderdag 3/7

3/7
Zowel het historisch centrum gezien alsook het strand van Barra. Met nederlands shirt aan ook hier weer veel aanspraak. Vask met handen en voeten praten we wat af. Vaal ook met gebaren ,kanden geven. Bepaalde tekens die ze hier hebben ken ik inmiddels ook en dat vindenze erg leuk. Kussen mag ook zo af en toe, ben daar soms toch selectief in...

Uit eten met Tamara, eerst elkaar mis gelopen omdat haar taxichauffeur het niet verantwoord vond dat een meisje alleen op deze plek de weg moest vinden. Maar dor te bellen kon ik toch achterhalen waar ze was en ze de gpoede kant op gewezen. Voor de verandering een keer wijn gedronken. Jammer genoeg niet even van te voren gevragd wat zo'n fles kostte... Dat werd uiteindelijk een totaal verkeerde balans tussen de kosten voor het eten en drinken...laren we zeggen dat de wijn ook erg lekker was... Jammer dat Tamara niet tegen schelpdieren kan want wat de 2 naast ons te eten kregen was gewoon geweldig! Kreeft en andere visgerechten in een geweldige saus met niet de definieren kruiden. Gelukkig mocht ik mee proeven, als je niets vraagt krijg je ook niets.

Daar 5 Limburgers ontmoet, gezellig! Na het eten even rond gelopen en we kwamen op het plein waar zaterdag ook het Oranjeplein wordt georganiseerd. Speelde een band en er werd gedanst. We stonden eerst wat achteraan, maar ik ben naar voren gelopen en daar werd ook gedanst. Ook maar mee gedaan, maar jammer genoeg is het vast dansen me niet echt gegeven. Wel gelachen met de Braziliaanse vrouwen. Later nog met een van hen een praatje gemaakt en wat gedronken. Reuze gezellig, we lagen elkaar wel, ze sprak redelijk engels, waar schijnlijk ook omdat ze op een middelbare school werkt in een administratieve functie. Ook het een en ander geleerd over Brazilie, wat over Nederland verteld etc.

Uiteindelijk was het afgelopen, we kregen echt niets meer te drinken. Ze raadde me sterk aan een taxi te nemen, op dit tijdstip is het beter niet alleen over straat te lopen.. Dat bleek ook wel, de taxichauffeur begreep me niet helemaal, maat ik herkende de straat dus zei dat hij kon stoppen. Moest nog een paar honderd meter terug lopen, maar ik voelde me inderdaad minder op mijn gemak.