Belo Horizonte, een toevallige omtmoeting

Na een rdelijke nacht opgestaan en gedoucht. Na het open draaien van de warmwaterkraan kwam er alleen een pisstraaltje uit dat ook nog steeds minder werd...dan maar de koudwaterstraal er bij en zowaar daar kwam het warme water! Dus toch een goed begin van de dag. Als een echt hotel ligt hier ook de bijbel op het nachtkastje, zelfs 3 verschillende versies, voor elk wat wils. Dan op weg naar de stad om wat rond te gaan kijken. Ik kom voorbij een restaurant waar op dit tijdstip, het is 10 uur, een paar mannen al zitten te eten en bier te drinken. Ik zeg netjes bom dia is goedenmorgen en dat is al reden genoeg voor de mannen om me aan te spreken en te wenken om er even bij te komen zitten. De oranje kleren zorgen er voor dat ik snel aangesproken wordt. Ik wordt uitgenodigd een halje mee te eten, ze eten bacalau, wat volgens de ober codfish is. Lekker en een biertje er bij om 10 uur 's morgens, je kunt de dag slechter beginnen. Ik meteen een biertje terug gegeven, dit ondanks de eerdere ervaringen in Sao Paulo. Deze mannen zien er betrouwbaar uit, de baas van het restaurant is er bij en ook de ober deot zijn best. De conversatie loopt niet helemaal vlekkeloos, ik ken geen Portugees en NL verstaan die mannen ook niet. De ober heeft een telefoon waar hij een paar zinnetjes mee kan maken die vertaald worden in het Nl. Wat voor werk ik doe e.d. Ze willen mijn naam weten, ik pak mijn schrift er bij encdan wordt het makkelijker. Tel.no's worden uitgewisseld. Ik kom er achter dat de ene man Joaquim heet en de andere Deudo met een hoedje op de e, zijn 60,en 52 jaar en goede vrienden, hoewel ze beiden fan zijn van een andere voetbalclub. Het woord layer valt, dus,ik aangeven dat dat niet zo is, ik geloof ze wel. Blijkt uiteindelijk dat het om het engelse woord voor advocaat gaat. Dat is joaquim blijkbaar. Na nog een paar biertjes blijkt het nu tijd voor de baas van het restaurant een duit in het zakje te doen. Ercworden borden aangedragen met eten en nog wat te drinken aangeboden. De ober laat me via de vertaling op zijn telefoon zien dat het hier om "hoffelijkheid" gaat. Erg leuk om dit allemaal mee te maken. De mannen blikken hier naar toe gekomencte zijn om eten te bestellen om bij de wedstrijd te kunnen serveren aan hun gasten. Eerst nog gesproken over wat leuk is om te zien hier in de stad, maar uiteindelijk wordt ik uitgenodigd om me te gaan naar "la casa" om bij hun het voetballen te gaan kijken. Tot slot wordt er nog een tapbiertje geschonken, bijna niet te geloven, het blijkt Stella Artois te zijn. Met handen en voeten uitgelegd dat dit bier uit Belgika komt, waar ik vlakbij ben geboren.
Bericht even opslaan, wordt vervolgd.