De dag van de wederontmoetingen

De dag van de wederontmoetingen, verslag geschreven vanaf 0.01 uur dinsdag 29-06-2010 in een nu zeer winderig Kaapstad

Vanmorgen bij het ontbijt hebben we afscheid genomen van onze gepensioneerde CEO’s van grote Zwitserse ondernemingen, voor ons Hans en Max. Ze zijn inmiddels, mede door het verlies van Zwitserland, Oranjesupporters geworden (zie foto).
Na het ontbijt op weg naar de wijnproeverij. Wel wat oponthoud door een groot autoongeval, maar uiteindelijk op weg naar Vineyard of Zevenwacht. Voor de echte wijnliefhebbers zie www.zevenwacht.co.za . Met een tweetal engelsen uit Manchester en een verliefd stel uit Singapore hebben we op de vroege morgen wijn geproefd. De sommelier Maggie heeft ons van alles over wijn uitgelegd. En nog meer, voor de engelsen was het belangrijk over hun “hangover” (kater) te komen. Het advies was eet een appel (wij kennen dat uit een andere reclame toch??).
Na dit intermezzo reden we naar Stellenbosch, een prachtig stadje met veel oude huizen van wel honderden jaren oud die allemaal op de monumentenlijst staan. Daar mochten we heel half uurtje luchten (om in termen van Robbeneiland te blijven). Daar kwam een auto voorbij met 2 voor ons bekende Nederlanders Jennie en Douwe. Gelukkig hadden wij onze oranjeoutfit aan waardoor we meteen gespot werden. Na dit hartelijk oponthoud konden we aan de terugtocht naar Cape Town beginnen. Een apart busje werd voor ons gecharterd om ons op tijd bij “the game”te brengen.
We werden keurig afgezet on the Waterfront waar we wonder boven wonder een volgende ontmoeting hadden met iemand die we al eerder hadden gezien. Dit was René, die we ontmoet hebben bij de wedstrijd Nederland – Kameroen en naast ons zat.
Dit moet geluk brengen zeiden we al tegen elkaar. Even later kwamen onze Zwitserse CEO’s in beeld en ook zij hebben de wedstrijd samen met ons meegemaakt. Laten we niet zeggen dat we er helemaal gerust op waren, maar gelukkig viel de 1-0 al binnen afzienbare tijd. Pak van ons hart, maar het zou toch wel prettiger zijn dat er nog een doelpunt bij zou komen. Gelukkig was niet alleen de keeper van Slowakije top, maar onze Maarten (van AJAX Amsterdam!!) Stekelenburg stak ook in bloedvorm. Na de 2-0 was er een groot feest met alle Nederlanders op het plein.
Daarna gezellig met René naar het Belgische restaurant den Anker om de overwinning te vieren. Zoals we ’s middags al gezien hadden waren de kleren van de obers veranderd van Zuid-Afrikaanse in de Nederlandse outfit. We hopen dat ze dit tenue nog t/m zondag 11 juli met verve zullen dragen.
Na een paar Belgische biertjes (uit de tap) gedronken te hebben, samen met Shelly (uit Zuid Afrika) met haar Nederlandse vriend Remco, was het tijd om een klein hapje te gaan eten.
Het kon bijna geen toeval zijn dat we toen de vierde bekende tegenkwamen, onze Belgische vriend, de FIFA bons Michel d’Hooghe. Meteen toen hij ons zag feliciteerde hij ons met “ons” succes. Toch leuk dat hij ons herkende. Hij was daar met een delegatie van Club Brugge bestaande uit de voorzitter met zijn echtgenote. Zij stelde zich voor als de vrouw van , maar dat vonden wij minder interessant, het gaat ons meer om wie is de man van.
Aan Michel gevraagd of het mogelijk was een foto van hem te nemen, geen probleem aldus Michel (zie bijgaande foto). Ook dit keer was hij vergezeld van zijn bodyguards. Hij vertelde dat het wel went, maar toch eigenlijk vervelend is etc. (Op het naast het restaurant gelegen water surveilleerde ook een politieboot).
Tevens heeft hij ons, als hoofd van het uitvoerend medisch team van de FIFA, nog onderzocht. Hij stelde vast dat onze lichamelijke conditie er zeer betamelijk uit zag. Gevraagd naar kaartjes voor de finale (we blijven opportunistisch/optimistisch) stelde hij dat deze al geruime tijd uitverkocht zijn???
Nog even terugkomend op de titel van dit verhaal: de dag van de wederontmoetingen:
een korte samenvatting = resumé:
1. Ontmoeting met Douwe en Jennie in Stellenbosch
2. Ontmoeting met René bij de wedstrijd op het grote scherm
3. Ontmoeting met de CEO’s idem
4. Ontmoeting met FIFA bobo Michel
Na een kopje koffie afgesloten met het maken van een paar foto’s van het (Oranje)team van het Anker (zie bijgaande foto). Ook hun de suggestie gedaan te komen met een speciaal Oranjemenu. Het voorstel om 10% commissie te krijgen werd in overweging genomen.
We zijn het er gezamenlijk mee eens dat onze PDCA cyclus (voor degenen die dit niet weten: Plan – Do – Check – Act) fantastisch functioneert.
Bij het boeken van onze reis hebben we rekening gehouden met de wedstrijden Spanje – Portugal in Kaapstad en Nederland – Brazilie in Port Elisabeth en dat komt voor 100% uit. (Wie zoet is krijgt lekker zoals ook al gemaild aan Judith Corbey).
Vanavond zijn we wederom door een taxichauffeur naar huis gebracht. Dit keer geen politie etc maar heeft ons via de kortste weg naar ons hotel gebracht. We hadden hem van te voren uitgedaagd dat hij 50 rand extra kon verdienen als hij ons in één keer naar ons hotel kon brengen en hij slaagde met vlag en wimpel. Ook hij moest wel van te voren nog even tanken (zie foto). De baas van het tankstation kwam persoonlijk naar ons toe om ons te feliciteren etc.
Nu tijd om naar bed te gaan.
Kaapstad, 29-06-2010 0.45 uur.