Terug thuis

Han 15/07/2010 Vervolg terugreis
Dubai
- Na een lange nacht met niet al te veel slaap. Je wordt steeds wakker door allerlei storende geluiden van langs rijdende karretjes die toeteren omdat mensen aan de kant moeten. Ook jengelende kinderen zijn een bron van ergernis. Van de andere kant, je ziet het om je heen, hier op dit vliegveld gaat het gewoon door, er is in feite geen verschil tussen de dag en de nacht. Een prachtig vliegveld van alle gemakken voorzien. Dat merkte ik vanmorgen toen ik naar de wc ging. Ik moest eerst even wachten, de wc werd schoongemaakt. Toen ik naar binnen mocht was alles keurig in orde. Ik ging zitten en dacht even later, wat raar, ik krijg het gewoon warm, bleek dat er een verwarmde wc zitting was! Rond 6.30 uur maar echt opgestaan, nu had het echt geen zin meer om te blijven liggen. Foto’s op de labtop proberen te zetten, maar mislukt omdat de batterij op was. Net de laatste nieuwe foto’s staan er waarschijnlijk niet op, dus toch thuis maar weer proberen.
- Uiteindelijk tijd om naar de boardinggate 232 te gaan, maar in totaal is er maar 45 minuten tijd om in te stappen en je moet er uiterlijk 15 minuten van te voren zijn. Wat ik gisteravond al dacht klopt inderdaad, er wordt uit gegaan van plaatselijke tijd. In Dubai is het 2 uur later dan in Nederland en Zuid Afrika. Na een kwartier wachten vertrouw ik het niet, andere mensen zitten rustig te wachten of slapen. Ik loop een stuk terug waar de borden zijn waar de vluchten staan aangekondigd (ook wel apart trouwens dat de borden in 2 talen staan aangegeven, zowel in het engels als in het arabisch. Daar kun je dus echt niets van maken. Ik heb ook een krant meegenomen, wel leuk om dit eens te zien). Daar blijkt dat er nu een heel andere gate staat aangegeven, 137 ipv 232, blijkt echt helemaal aan de andere kant van het vliegveld te zijn. Een heel stuk lopen, er staat niemand meer bij de gate te wachten, gelukkig nog wel mensen die me verder helpen. Ik moet een heel stuk door lange gangen lopen en kom onderweg een Nederlander tegen die op de terugweg is. Ik vraag hem wat er aan de hand is waarop hij zegt dat je op het einde van de gangen gewoon buiten uit komt. Ik vraag hem of daar ook bussen staan, dat blijkt zo te zijn. Ik zeg dan zitten we goed, dan moeten we gewoon met de bus naar het vliegveld hetgeen ook zo blijkt te zijn. Had hij nog nooit mee gemaakt, hij was blij dat hij me tegen gekomen was en daar mocht hij ook wel blij om zijn want de bus begon al snel te rijden. Het was nog een heel stuk rijden voordat we aankomen bij een deel van het vliegveld waar allemaal toestellen staan van Fly Emirates. Ik maak onderweg een paar foto’s en dat is maar goed ook want zodra we zijn uitgestapt wil ik op het platform een foto maken maar dat is blijkbaar niet toegestaan, we worden verzocht geen foto’s te maken en meteen in het toestel te gaan.
We dachten dus net op tijd te zijn voor vertrek maar dat viel even tegen. Het blijkt spitsuur te zijn op het vliegveld en we moeten geduldig wachten op onze beurt. Dit keer zitten we in een Boeiing 777-200LR met “kenteken”A6-EWE. Een vlucht van ca. 7 uur, afstand 5.451 km. Uiteindelijk bijna een uur later vertrokken, rond 9 uur en iets over 2 uur ’s middags plaatselijke tijd op Schiphol aangekomen. Onderweg filmpje kijken, soms wat weggedoezeld, muziek geluisterd. Bv cd van James Blunt, Back to Bedlam stond een toepasselijk nummer op: Wiseman waar het o.a. ging over come down from heaven (we komen in ieder geval uit de lucht) en gonna ask yourself the question were are you now… Wel grappig om je dat te realiseren als je in een vliegtuig zit en geen idee hebt waar je precies bent op dat moment… Andere cd nog nakijken van Sasha Fierce Byoncé, haar 3e cd zou album of the year zijn met o.a. nummer Single Ladies (put a ring on it) als song of the year.
- Na een bijna gemist vliegtuig gaat het verder wel redelijk. Uiteindelijk met een uurtje vertraging komen we aan op Schiphol, apart gevoel weer in Nederland te zijn…
We moeten wat langer wachten op de bagage dan normaal, maar na een heleboel koffers blijkt die van mij er ook bij te zitten. Is trouwens wel ideaal, de koffer geef je af in Johannesburg en je hebt er dan geen omkijken meer naar tot in Amsterdam. Dan een kaartje kopen voor de trein en na een kwartier zou deze dan vertrekken. Er zou een intercity moeten zijn die rechtstreeks naar Nijmegen rijdt, maar dat pakt anders uit. Het wordt in Utrecht overstappen en de trein heeft een kwartier vertraging. In Utrecht aangekomen lijkt het of de trein net vertrokken heeft en moet er een tijd gewacht worden. Uiteindelijk blijkt de vorige trein ook vertraging te hebben en de volgende trein weer eerder te vertrekken etc. Ik besluit met mijn koffer en labtoptas gewoon te blijven staan waar ik ben en niet weer roltrap op en neer te gaan, dat heb ik inmiddels al 2x gedaan, blijkt een goede beslissing te zijn. In Arnhem aangekomen blijkt onze trein een half uur vertraging te hebben waardoor hij niet meer door gaat naar Nijmegen maar ik ook daar moet overstappen. In Arnhem hebben we nog te maken met een wat ouder station waardoor het trappen lopen wordt om naar een ander perron te gaan. Wel lekker met 2 van die koffers bij me. Er wordt omgeroepen dat er vanaf 25 juli veel problemen zijn te verwachten op en rondom Arnhem vanwege uitgebreide werkzaamheden. Blijkbaar willen ze ons er nu alvast een voorproefje van geven. Uiteindelijk vertrekt de trein dan toch richting Nijmegen. Onderweg bel ik Thom dat hij me kan komen ophalen. In Nijmegen moet ik een hele tijd op Thom wachten omdat de stad helemaal is dicht geslipt met verkeer. Nog een beetje vertraging er bij. We gaan nog even bij Bernard langs in Ewijk die wat was voor me heeft meegenomen. Uiteindelijk net na 6 uur aangekomen in Beuningen, na een reis van 38 uur… Al met al toch wel een hele onderneming. Ondertussen 2 wasmachines gedaan, zelf ook gewassen en nu fris achter de labtop om dit stukje nog even te schrijven. Het is nu ook wel mooi geweest, het is inmiddels bijna 11 uur ’s avonds. Ik zou nu toch eigenlijk wel moe moeten zijn na zo weinig slaap. Toch beter om nu naar bed te gaan. Morgenmiddag even naar het werk dan alweer weekend.
Nog even vergeten te vertellen: In Joburg heb ik van het geld wat ik nog over had niet alleen een kampioensshirt van Spanje gekocht maar ook één van Nederland!!
Toch wel een mooie bestemming voor het laatste Zuid Afrikaanse geld.
Nu dan toch echt weer welterusten en morgen gezond weer op, dan zorg ik ook voor nog wat foto’s en laatste stand van zaken etc. De groeten maar weer van Han.